26-7 Hahntenjoch en Muttekopfhutte

Verslag Maarten: Hahntenjoch - Scharnitz Sattel - Mutterkopfhütte-Latschenütte

Op donderdag 26 juli kiezen we voor de wandeling over de pas de Scharnitz Sattel (2441m). Deze pas is onderdeel van de Lechtaler Alpen. De wandeling is een echte aanrader vanwege de zeer fraaie en indrukwekkende bustocht naar het startpunt (Hahntenjoch) en de paswandeling. Onze stadsbus laat het `s ochtends afweten. Een lift brengt ons gelukkig nog op tijd bij het busplein. De bus leidt ons over een weg met diepe afgronden naar de Hahntenjochpas op 1891m. Daar start onze wandeling. Op de pas maken veel motoren een pauze om van het uitzicht te genieten. Naderhand bij het beklimmen van de Scharnits Sattel horen we het ronkend geluid van hun motoren als ze weer vertrekken. Het geluid draagt erg ver.

We hebben deze dag stralend zonnig en warm weer. De klim van 500m hebben we in ruim een uur gepiept. Vlak voor de bergovergang helpen ijzeren kabels (als een soort trapleuning aan de rotswand) ons. Een Oostenrijker van 74 jaar loopt voor ons. Op de bergpas hebben we uitzicht op het dal Scharnitzkar met aan het einde Imst. Op een windvrij plekje houden we pauze. Na de afdaling komen we aan bij de Muttekopfhutte. Daar nemen we Almdudler, een frisse kruidenlimonade met bubbles (gespritz). En een appelgebak met vanille sauce, meer een bord vanillevla met appelgebak daarin. Erg lekker.

Via een pad dat op hoogte blijft lopen we naar het begin van het dal Scharnitzkar en dalen dan af naar de Latchenkopfhutte en komen aan bij de lift naar Hoch Imst (Untermarkten Alm). Deze lift draait niet meer omdat het net na vijven is. Karla heeft een veel beter idee in plaats van nog een afdaling te voet. We nemen de roller coaster baan, de langste rodelbaan van Europa. Je bent sneller dan de lift beneden, in 9 minuten. Je hoeft alleen maar te remmen als het nodig is. Erg leuk en avontuurlijk. We zijn meteen weer fit.

Beneden aangekomen in Hoch Imst is de laatste bus, van zes uur ook nét weer weg. We nemen de Hahnenschlucht, minder spectaculair dan de Rosengartenschlucht. Maar goed. Tot slot tegen zeven nog even in de Spar brood kopen. Wel even zoeken omdat de cassiere het licht al heeft uitgedaan. Deze dag is toch aardig gevuld. Hoezo acclimatiseren? We sluiten af met een riessen zwiebelsupersuppe van Karla. Zoals gewoonlijk komt de beheerder nog een praatje maken hoe we de dag zijn doorgekomen, komt met nog wat ideeen en vertelt waar hij zelf heeft gewandeld. Hij heeft de Imster Höhenweg over de kam gedaan, totaal 8 uur en om `s ochtends 5.00u fris en vrij vertrokken zodat hij zonsopkomst nog kon zien. Meer foto's